Dziabongi czyli śmiech to zdrowie...

                                                                           

                                                                           

Ona i On...

 

Jej portret

Lora Szafran

Naprawdę jaki jesteś nie wie nikt.
Ty sam o sobie tyle wiesz co nic.
W tańczących wokół ciemnych lustrach dni
Rozbłyska twój złoty śmiech,
Przerwany w pół czuły gest,
W pamięci składam wciąż pasjans samych serc.
Naprawdę jaki jesteś nie wie nikt,
To prawda nie potrzebna wcale mi.
Gdy nie po drodze będzie razem iść,
Uniosę twój zapach snu,
Rysunek ust, barwy słów,
Nie dokończony jasny portret twój.
Uniosę go, ocalę wszędzie
Czy będzie przy mnie czy nie będziesz,
Talizman mój z zamyśleń nagłych twych i rzęs.

Gdy kiedyś poczujemy miły,
Że nasze dni się wypełniły
Przez życie pójdę oglądając się wstecz.
Naprawdę jaki jesteś nie wie nikt,
To prawda nie potrzebna wcale mi.
Gdy nie po drodze będzie razem iść,
Uniosę twój zapach snu,
Rysunek ust, barwy słów,
Nie dokończony jasny portret twój.

[słowa Jonasz Kofta ] 

                                    Jonasz Kofta

Co to jest miłość Nie wiem Ale to miłe Że chcę go mieć Dla siebie Na nie wiem Ile                                                                                                            Gdzie mieszka miłość Nie wiem Może w uśmiechu Czasem ją słychać W śpiewie A czasem W echu                                                                                                                Co to jest miłość Powiedz     Albo nic nie mów Ja chcę cię mieć Przy sobie I nie wiem Czemu