Szukaj na tym blogu

czwartek, 16 września 2010

Daj zaczarować się i zaproś mnie do swych snów



Zdzisława Sośnicka

Daj zaczarować się

Na nudę i lęk
Na życie za ciasne
Na lata we mgle
Ja jestem lekarstwem
Taką mam misję
I myślę, że mam spore szanse
Chodź, ze mną chodź
Daj rękę, jakbyś szedł na tańce

Hej, uwierz mi, że dobre wibracje
Już płyną jak śpiew
I tylko one mają rację
Na skrzydłach nocy
Ocalę Cię dla lepszych godzin
To jest Twój czas
Nie przegap go, on już nadchodzi

Daj zaczarować się - daję Ci wiarę
Spal to, co w Tobie jest
Małe i szare
Daj zaczarować się - w słodkiej godzinie
Nie działaj sobie wbrew - ze mną nie zginiesz

Dzień podły jak kac
Nie wróci już więcej
Daj, siebie mi daj
Podaruj mi tęczę
Ufaj kochanie
Samotność nie jest przeznaczeniem
Licz, na mnie licz
A Twoja klęska się odmieni

Daj zaczarować się - daję Ci wiarę
Spal to, co w Tobie jest
Małe i szare
Daj zaczarować się - w słodkiej godzinie
Nie działaj sobie wbrew - ze mną nie zginiesz

Daj zaczarować się... 

 

Zdzisława Sośnicka

Zaproś mnie do swych snów

Za oknem już wstaje brzask
A Ty jeszcze śpisz i śnisz, może o mnie
Kto wie
Tak chciałabym chociaż raz
Jak nikt zgasić świt
By żyć jak najdłużej w Twym śnie

Więc, zaproś mnie do swych snów
Choć wstaje dzień, mija noc
Już brzask
Raz zaproś mnie do swych snów
Tam, gdzie nikogo nie będzie prócz nas

Za oknem już wstaje brzask
A Ty jeszcze śpij
I snem otul siebie i mnie
A może ja chociaż raz
Jak nikt zgaszę świt
By żyć jak najdłużej w Twym śnie

     Więc zaproś mnie do swych snów        
 Choć wstaje dzień, mija noc
Już brzask
Raz zaproś mnie do swych snów
Tam, gdzie nikogo nie będzie prócz nas

Chcę być w Twym śnie
Chociaż świt, choć już wstaje brzask  
Chcę żyć jak najdłużej w Twym śnie

Więc do swych snów zaproś mnie
Zaproś mnie... 

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz