Krok po kroku...

Krzysztof Krawczyk i Piasek

Przytul mnie życie

Za krótki dzień, za mało słów
Litości czas oszczędza już
A z każdym krokiem mam większy smak na życie.

Nie umiem załamywać rąk
Żałować, że już przeszło coś

tyle jeszcze w nas wciaż czeka na odkrycie.

Przytul mnie życie
Moje szczęście wielkie przytul mnie w ukryciu
Widzę odbicie, swoje w oczach twych
I nikt nie powie mi że lepiej mogło być

Za krótki dzień, za mało słów
I pewnie tak zostanie już
Co z tego mówię Ci
Już godzin tych nie liczę

Przytul mnie życie
Moje szczęście wielkie przytul mnie w ukryciu
Widzę odbicie, swoje w oczach twych
I nikt nie powie mi że lepiej mogło być

Przytul mnie życie
Moje szczęście wielkie przytul mnie w ukryciu
Widzę odbicie, swoje w oczach twych
I nikt nie powie mi że lepiej mogło być

I nikt nie powie mi ze lepiej mogło być
I nikt nie powie mi ze lepiej było mogło być
I nikt nie powie mi ze lepiej było mogło być
I nikt nie powie mi ze lepiej było mogło być

Przytul mnie życie Przytul mnie życie Przytul mnie życie...

 MÓJ ZWYKŁY DZIEŃ

moja radość, mój smutek,

mój śmiech i moje łzy...

milczenie i krzyk

uwalniam z mojej duszy

wylewam słowa

i tworzę wersety

nowe i nowe.

I ciągle mi brak pokory

i zastygam cierpliwie

czekając co dzień następny

mi znowu przyniesie...

radość czy ból,uśmiech czy łzy   

krok po kroku,dzień za dniem,

kroczę po drodze własnego losu

A mój cel - coraz bliżej...a może nie

I chociaż nie wiem, i ciągle lękam się

czy moje drogi są tymi, po których powinnam kroczyć...

idę naprzód

                            

w kierunku światła srebrzysto–niebieskiego okrytego bielą słońca

które co dzień

wschodzi w sercu moim.